Wat is er aan het gebeuren?

Heel langzaam pas ook jij je aan en omarm je het thuiswerken. Je geeft het goede voorbeeld, je optimaliseert de online omgeving vanuit je huiskamer of je zolderkamer, je werkt hard binnen de nieuwe werkelijkheid. Maar de corona-situatie duurt nu al best lang. En er is (nog) geen zicht op het einde. En het einde van het jaar komt al in zicht!

Je leeft in een thuisbubbel, terwijl je zo  gewend bent midden in de energie van de organisatie te staan. Je accepteert het gebrek aan persoonlijk offline contact en interactie. Langzaam bekruipt het gevoel van onvrede over videobellen. Je accepteert het gebrek aan snelle interventies vanuit verbinding met het geheel. ​​

“Pfff, maar ja het is nu niet anders”, zeg je dan.

Schouders er onder en doorgaan!

​

Daarmee ben je, zonder dat je het doorhebt, de kikker geworden die in een pan met aangenaam water zat en heel langzaam is opgewarmd tot het kookpunt. Hij had het niet in de gaten, maar het einde van het verhaal is: hij wordt gekookt!